اگر شما  تا به حال با هارد دیسک خود سرسری کارکرده اید، و همیشه درحال فرمت کردن و پارتیشن بندی هستید، شما مطمئنا با MBR  و GPT مواجه شده اید. این امر به ویژه زمانی که در حال بوت دوگانه Mac  خود هستید، و با مشکل سویچ کردن GPT  به MBR برخورد می کنید آشکار می­شود. شما احتمالا به این موضوع فکر کرده ­اید، که تفاوت بین MBR و GPT چیست؟ چه تفاوتهایی بین MBR و GPT وجود دارد ؟ و آیا استفاده از یکی از آنها مزیتی بر دیگری دارد؟ در این مقاله به تفاوت بین MBR و GPT  را برای شما روشن خواهیم کرد.

پارتیشنهای  هارد دیسک

احتمالا می­دانید که می­توانید هارد دیسک خود را به چند پارتیشن تقسیم کنید. سوال این است، سیستم عامل چگونه ساختار پارتیشن هارد دیسک را می فهمد؟ این اطلاعات باید از جایی به آمده باشد.  این جایی است که MBR (Master Boot Record) and GPT (Guid Partition Table) وارد داستان  می شوند. در حالی که هر دو از لحاظ معماری متفاوت هستند، نقش مشابهی در مدیریت و ارائه اطلاعات برای پارتیشنهای  هارد دیسک برعهده دارند.

 MBR چیست؟

MBR استاندارد قدیمی برای مدیریت پارتیشن در هارد دیسک است، و هنوز هم به طور گسترده توسط بسیاری از مردم مورد استفاده قرار می­گیرد. MBR  در ابتدای هارد دیسک قرار دارد،  و اطلاعاتی در مورد نحوه سازماندهی پارتیشنهای منطقی در دستگاه های ذخیره سازی را در خود نگه میدارد .  علاوه بر این، MBR  همچنین شامل کد اجرایی است که می تواند پارتیشنها را برای سیستم عامل فعال اسکن کند،  و کد یا روال بوت شدن را برای سیستم عامل  بارگذاری کند.

برای یک هارد درایو دارای MBR، شما تنها می­توانید چهار پارتیشن داشته باشید. برای ایجاد پارتیشن بیشتر، شما می­توانید پارتیشن چهارم را به عنوان پارتیشن اضافه Extended partition  تنظیم کنید، و قادر به ایجاد چند زیر پارتیشن (یا درایو منطقی logical drives) در آن خواهید بود. از آنجا که MBR 32 بیت را به منظور ثبت پارتیشن استفاده می­کند، هر پارتیشن تنها می­تواند تا حداکثر اندازه ۲ ترابایت برسد. شکل زیرچگونگی طرح دیسک MBR  معمول را نمایش میدهد:

چندین مشکل با MBR وجود دارد. اول از همه، شما تنها می­توانید ۴ پارتیشن در هارد دیسک داشته باشید، و هر پارتیشن به اندازه تنها ۲ترابایت محدود شده است. MBR  با هارد دیسکی با فضای ذخیره­سازی بزرگ مثلا ۱۰۰ ترابایت به خوبی کار نخواهد کرد. دوماً  MBR  تنها جایی است که اطلاعات پارتیشن را نگه می دارد. اگر خراب شود (بله، به راحتی می­تواند خراب شود)، کل هارد دیسک غیرقابل خواندن می­شود.  چه اتفاقی میافتد اگر MBR خراب شود؟

GPT  چیست؟

  GPT  مخفف GUID Partition Table آخرین و جدیدترین استاندارد برای ایجاد پارتیشنهای هارد دیسک است. این کار منجر به استفاده از شناسه ­های منحصر به فرد جهانی (GUID)  برای تعریف پارتیشن می­شود، و بخشی از استاندارد  UEFI یا Unified Extensible Firmware Interface  است.

این به این معنا است که در یک سیستم مبتنی بر UEFI (که برای ویندوز۸،  ویژگی Secure Boot  مورد نیاز است)، مستلزم  استفاده از GPT است  .با استفاده ازGPT ، شما می­توانید از لحاظ تئوری پارتیشنهای نامحدودی  بر روی هارد دیسک ایجاد کنید، هرچند در اکثر سیستم عاملها به ۱۲۸ پارتیشن محدود شده است.  بر خلاف MBR که هر پارتیشن به اندازه تنها ۲ ترابایت محدود می­شود، هر پارتیشن در GPT می تواند به اندازه  ۲ به توان ۶۴   بلوک برسد، (در حالت ۶۴ بیتی)، که معادل ۹.۴۴ زتابایت برای یک بلوک ۵۱۲ بایتی است،- ۱ZB=1 billion terabytes- در ویندوز مایکروسافت، اندازه به  ۲۵۶ ترابایت محدود شده است.

با توجه به نمودار جدول GPT بالا، شما می­ببینید که یک GPT اولیه Primary GPT در ابتدای هارد دیسک وجود دارد، و یک GPT ثانویه در انتها ی هارد درایو موجود است.  این چیزی است که باعث برتری GPT نسبت به MBR می­شود، GPT  هدر پشتیبان و جدول پارتیشن را در انتهای دیسک ذخیره می­کند، در نتیجه درصورتی که جداول اصلی  دچار خرابی شوند، می­تواند آنها را  بازیابی و ترمیم کند.   همچنین کنترل های CRC32 را برای شناسایی خطاهای و انحرافات هدر و جدول پارتیشن را انجام می دهد.

شما همچنین می توانید ببینید که یک MBR محافظت شده در اولین سکتور از هارد دیسک وجود دارد. این شکل راه اندازی هابریدی به یک سیستم مبتنی بر BIOS اجازه می­دهد، از دیسک GPT با استفاده از یک هدر بوت ذخیره شده در ناحیه کد  MBR محافظت شده  بوت شود.  به علاوه، دیسک  GPT را در برابر آسیبی که توسط  برنامه­های کمکی دیسک  GPT-unaware  ایجاد می­شود، محافظت می­کند.

پشتیبانی سیستم عامل

Mac های اینتلی از GPT به طور پیش فرض استفاده می­کنند، و شما قادر به نصب Mac OSX  (بدون ترفند و هک) بر روی یک سیستم  MBR  نخواهید بود. سیستم عامل  Mac OS Xبر روی دیسک MBR اجرا خواهد شد، هر چند قادر به نصب روی آن نخواهید بود.

اغلب کرنلهای لینوکس با پشتیبانی  GPT هستند. مگر اینکه شما کرنل خود را کامپایل کرده باشید، و این قابلیت را به آن اضافه نکرده باشید، شما نباید مشکلی با کار با دیسک GPT داشته باشید. یک نکته جالب توجه اینکه، شما مجبور خواهید بود از  Grub 2 به عنوان bootloader  استفاده کنید.

برای ویندوز، تنها نسخه های ۶۴ بیتی و  ویندوز  XP به بعد بوت از دیسک  GPTرا پشتیبانی می­کنند. اگر یک لپ تاپ از پیش نصب شده با ویندوز ۸  ۶۴ بیتی دارید، به احتمال زیاد از GPT استفاده می­کند. برای ویندوز ۷ و نسخه های قبلی، تنظیمات پیش فرض  MBR به جای GPT خواهد بود.

نتیجه تفاوت بین MBR و GPT

در اغلب موارد، شما با هر کدام از  MBR یا GPT مشکلی نخواهید داشت. تنها در وضعیتی که نیاز است ویندوز بر روی Mac نصب کنید، یا زمانی که نیاز به یک پارتیشن بزرگتر از ۲ ترابایت دارید، نیاز است از GPT استفاده کنید، و یا  MBR را به GPT تبدیل کنید. کامپیوترهای جدیدتر که از UEFI  استفاده می کنند، که تنها از  GPT پشتیبانی می­کنند. یکی دیگر از تفاوت بین MBR و GPT در این است که اگر به سرعت بیشتر در بوت شدن تمایل دارید باید از UEFI استفاده کنید و در این صورت باید از پارتیشن های GPT بهره ببرید. در صورت وجود هرگونه سؤال در این زمینه می­توانید سؤالات خود را در بخش نظرات همین صفحه مطرح کنید، و ما به سؤالات  شما. پاسخ خواهیم داد.

تفاوت بین MBR و GPT و جدول مقایسه MBR و GPT تفاوت ها در یک نگاه